|
Bulimia - ŻARŁOCZNOŚĆ PSYCHICZNA, ulimia nervosa „byczy głód”, chorobliwe objadanie się. Okresem szczególnie predysponującym do pojawiania się zaburzeń odżywiania jest okres młodzieńczy między 12.-14. i 18.-21. rokiem życia.
Specjaliści w dziedzinie zaburzeń odżywiania się dzielą pacjentów na dwie grupy:
- typ przeczyszczający– są to osoby, które po okresach przejadania się stosują wymioty i środki przeczyszczające.
- typ nie przeczyszczający – są to osoby, które ograniczają ilość przyjmowanego pokarmu (aż do głodówki), między okresami przejadania się lub wykonują wyczerpujące ćwiczenia fizyczne (tzw. bulimia sportowa), ale nie prowokują wymiotów ani nie nadużywają środków przeczyszczających
Kryteria diagnostyczne bulimii- Nawracające okresy żarłoczności. Każdy taki epizod charakteryzuje się dwiema cechami:
- Jedzenie przez dłuższy czas (np. w ciągu dwóch godzin),
- Poczucie braku kontroli nad jedzeniem w czasie trwania epizodu żarłoczności (np. uczucie, że nie można przestać jeść lub wpłynąć na to, co i jak się je).
- Powtarzające się niestosowne zachowania wyrównawcze w celu przeciwdziałania zwiększeniu wagi ciała, jak wywoływanie wymiotów, nadużywanie środków przeczyszczających, moczopędnych lub innych leków, głodówki lub wyczerpujące ćwiczenia fizyczne.
- Średnio co najmniej dwa epizody przejadania się w ciągu tygodnia przez co najmniej trzy miesiące.
- Nadmierny wpływ wagi i sylwetki na samoocenę.
Zmiany fizyczne i psychiczne u osób cierpiących na bulimię - niedobory pokarmowe
- odwodnienie
- zmęczenie
- ospałość
- ły nastrój
- niepokój
- aparcia
- bóle głowy
- niedociśnienie tętnicze
- dyskomfort w jamie brzusznej
- zaburzenia równowagi elektrolitycznej
- nieregularne miesiączki lub ich brak
- sucha skóra
- zgrubienia skóry palców (od prowokowania wymiotów)
- rany lub blizny na grzbietach dłoni
- uszkodzenie szkliwa zębów
- uszkodzenie naczynek krwionośnych w oczach
- opuchlizna twarzy i policzków (zapalenia ślinianek)
- awitaminoza
- ozciągnięcie żołądka do znacznych rozmiarów
- osłabienie serca, wątroby i układu pokarmowego
- podrażnienie przełyku, zgaga, refluks
- w skrajnych przypadkach - pęknięcie przełyku lub przepony
- niechęć do samej siebie
- stany depresyjne
- poczucie wstydu i upokorzenia
- psychiczne uzależnienie od środków przeczyszczających i odwadniających
Przyczyny bulimii
- brak bliskiej osoby, z czym chory nie potrafi sobie poradzić
- brak samoakceptacji
- konflikty rodzinne
- zaburzenia mechanizmów samoregulacji i samokontroli
- uszkodzenie ośrodka sytości w mózgu
- emocjonalne zaniedbanie dziecka w dzieciństwie
Kto choruje najczęściej
- Okresem szczególnie predysponującym do pojawiania się zaburzeń odżywiania jest okres młodzieńczy między 12.-14. i 18.-21. rokiem życia. Występuje w tym czasie duża aktywność hormonalna, intensywny rozwój fizyczny, ale też wzrost zainteresowań i rozwój myślenia abstrakcyjnego. Narasta proces indywidualizacji i separacji, kształtuje się tożsamość psychoseksualna.
- Niekiedy towarzyszy tym zmianom szczególne rozchwianie emocji. Pojawia się bunt przeciwko autorytetom (rodzicom, szkole, kościołowi). Uwaga koncentruje się na własnym wyglądzie i figurze.
|
Żywienie osób chorych