Anoreksja (anorexia nervosa) to choroba o podłożu psychicznym. Objawia się silną obawą przed utyciem prowadzącą do unikania jedzenia. Jednym z kryteriów rozpoznawczych anoreksji jest spadek należnej masy ciała o ponad 15%.

Osoby chore postrzegają siebie jako dużo grubsze i brzydsze niż są w rzeczywistości, nierzadko czują wstręt do swojego ciała i mają zaniżone poczucie własnej wartości.

Postacie zaburzenia:

     1. Typ restrykcyjny

Chory ogranicza przyjmowanie pokarmu do bardzo niewielkich ilości i nieregularnie stosuje środki przeczyszczające.

     2. Typ bulimiczny

Anorektyk, choć zazwyczaj ogranicza ilość przyjmowanego pokarmu, regularnie miewa okresy przejadania się lub prowokowania wymiotów i nadużywania leków przeczyszczających i moczopędnych.

Kto jest najbardziej narażony na zachorowanie?

1. dziewczęta między 12 a 14 oraz między 18 a 21 rokiem życia.
2. osoby z ogromną potrzebą akceptacji i uznania ze strony innych
3. osoby, które w zachowaniu kierują się bardziej oczekiwaniami innych niż własnymi potrzebami, uczuciami i chęciami
4. osoby, które są często pośrednikami pomiędzy ich rodzicami, będącymi w konflikcie

Przyczyny anoreksji :

1. Zaburzone postrzeganie obrazu własnego ciała.
2. Niezadowolenie z figury.
3. Negatywny stosunek do dojrzewania.
4. Lęk przed "dorosłością”.
5. Przekonanie, że szczupła sylwetka jest pomocą w życiu.
6. Niska samoocena i brak wiary w siebie - osoby chore są solidne, koncentrują się na nauce, cechuje je duża potrzeba sukcesu, ale także niepewność, lęk przed niepowodzeniami.

Skutki anoreksji:

Objawy psychopatologiczne:

1. Zmienność nastroju.
2. Drażliwość.
3. Zamkniecie w sobie.
4. Odsuwanie się od innych, tracenie przyjaciół.
5. Prowadzi do izolacji społecznej.
6. Gotowanie dla innych tzw. "zdrowych posiłków„.
7. Kłamstwa o ilości zjedzonych posiłków.

Objawy somatyczne:

1. skrajnie szczupłe ciało, zaostrzają się rysy twarzy,
2. tkanka tłuszczowa prawie całkiem zanika,
3. ogólne osłabienie, odwodnienie,
4. u kobiet często następuje zatrzymanie miesiączki,
5. zwolnienie czynności serca,
6. spadek temperatury ciała,
7. wypadanie włosów,
8. zimne dłonie, nadmierne pocenie się stóp
9. sucha, łuszcząca się skóra
10. krótki oddech

Dla obniżenia masy ciała chorzy stosują różne metody:

1. Radykalne ograniczenie ilości spożywanego pokarmu połączone z okresowymi głodówkami.
2. Stosowanie środków przeczyszczających i moczopędnych.
3. Prowokowanie wymiotów po każdym posiłku.
4. Duży wysiłek fizyczny w celu zużycia kalorii.

 Moda na chudość

„Anoreksja nie jest chorobą, tylko stylem życia”- przekonują autorki stron pro-Ana, które wykorzystują sieć, by wspierać się w anorektycznej misji. Strony te zawierają dekalog prawdziwych anorektyczek, porady, jak się zachować przy obiedzie z rodziną, jak oszukać bliskich i lekarza podczas ważenia, a nawet - jakie potrawy najłatwiej zwymiotować

Dekalog anorektyczki  

1.  Jeśli nie jesteś chuda, nie jesteś atrakcyjna.
2.  Bycie chudą jest ważniejsze od bycia zdrową.
3.  Noś odpowiednie ubrania, obetnij włosy, bierz środki przeczyszczające, głodź się, żeby wyglądać jeszcze chudziej.
4.  Jedz tylko z poczuciem winy.
5.  Jeśli zjesz coś tuczącego, będziesz musiała się ukarać.
6.  Musisz liczyć kalorie i odpowiednio ograniczać jedzenie.
7.  To, co mówi waga jest święte.
8.  Tracenie wagi jest dobre, przybieranie na wadze - złe.
9.  Nigdy nie będziesz zbyt chuda.
10.  Niejedzenie i bycie chudą, są oznakami siły woli i sukcesu.

Nie wszystkie chore zgadzają się na leczenie, stąd 5-10% przypadków doprowadza do zejścia śmiertelnego.

PRO-ANA definicja wg WIKIPEDII

Pro-ana (pro-anorexia = "za anoreksją") – ideologia, w której dążenie do chudości jest postrzegane jako droga do ideału (ang. Starving For Perfection – głodowanie dla perfekcji). Jest to styl życia, który traktuje anoreksję i inne zaburzenia odżywiania nie jako chorobę, lecz jako alternatywny sposób odchudzania będący po części świadomym wyborem.[1]
Jednym z haseł ruchu pro-ana jest zdanie Christophera Marlowe, quod me nutrit me destruit – "to, co mnie żywi, niszczy mnie". Osoby związane z pro-ana mają często niską samoocenę i nie mogą znieść widoku swych ciał w lustrze. Pro-ana idzie też w parze z nienawiścią do jedzenia, traktując tą czynność jako zbędną konieczność.

W pro-anie ważna jest motywacja do zrzucania kilogramów. Na stronach poświęconych temu zagadnieniu znajdują się działy z materiałami mającymi zmotywować do dalszego chudnięcia lub utrzymania niskiej wagi. Thinspirations (ang. thin – chudy/a, inspiration – inspiracja) to zdjęcia wychudzonych kobiet, które mają stanowić wzór do naśladowania, ideał stojący na końcu drogi przez diety i głodówki. Najczęściej na liście thinspirations pojawiają się Kate Moss, Calista Flockhart, Mary-Kate Olsen, a także Twiggy – modelka, od której 40 lat temu zaczął się trend na kobiety w rozmiarze XS. Motywacją mogą być też teksty, piosenki, cytaty albo zdjęcia otyłych osób. Pokazują jak okropne jest życie, kiedy ma się grube uda. Na jednej ze stron umieszczono fotografię kawałka ludzkiego tłuszczu jako dosadną terapię szokową dla niepewnych swojego wyboru dziewcząt.

W pro-anie upatrywany jest sposób na szczęśliwe życie i osiągnięcie ważnego celu. Autorzy stron często otwarcie mówią o możliwości utraty zdrowia, równocześnie namawiając do głodowania i podając szereg powodów, dla których mimo wszystko warto to robić. Głównym miejscem publicznego funkcjonowania ruchu jest internet. Rebecka Peebles z Uniwersytetu Stanforda opublikowała badania, wg których fakt znajdowania w sieci wspólnoty gloryfikującej anoreksję i wspierającej się nawzajem jest czynnikiem pogłębiającym chorobę.

Żywienie w Anoreksji